කොළඹ නගරයට නුදුරු තැනක්
දිනය:-
2010 පොසොන් මස දිනයක්
වේලාව:-
නැවතී ඇත
මුඛ්ය චරිත:-
තමන් මනමේ කුමරු යැයි සිතූ තරුණයෙක්;
ඒ අනුව, කුමරිය සහ වැදි රජු
මෙතෙක් කතාව:-
කුමරු අත අසිපතක් නැත. වැදි රජු පෙර සූදානමින් සැගවූ කඩුවක් මැයි මාරා ගස් බෙනයකින් ගෙන කුමරිය අතට දෙයි. සිදුවීමට යන දේ වලක්වාගැනීමට නොහැකියෙන් කුමරු නිසලව සිටී.
කුමරිය බොහෝ සෙමෙන්, ඉතා මෘදු ලෙස කුමරු හට අසිපතින් අනී. වේදනාව අඩුකරනුවස් ඇය කුමරු හට සඳකිදුරු දා කවෙහි කවි ගායනා කරයි. කුමරු සෙමෙන් දෑස පියාගනී. වැදිරජු ඉකිබිදී. කුමරිය නිහඩව සිටී.
~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~
(පැය 13කට පසු)
ඔහු මැරුණෙ නැත
කඩු පහර
ලේ පීලී ගැස්සුවද
සිහිය තොර වූ මිසෙක
මියගියේ නැත
කුමරිය
වැදි රජු ද සමඟින
සිරුර හැරදා
ඈත ගිය පසුව
සිහින් පොද වැසි
වැටී මුහුනට
මදින් මද
සිහි ලැබේ කුමරුට
සුරතින් වසාගෙන කඩුවෙන් කැපුණු තැන
ඩෙනිමෙන් ඉරාගෙන පටියක් සීරුවට
වෙලා තුවාලය නවතා ගලන ලෙය
කුමරුන් ගොඩවුනා දුර යන බසයටක
වැඩිය තුවාල වෙලා නෑ එහෙනං....
ReplyDeleteඑච්චරම අවුලක් නෑ වගේ. ඒකනෙ බස්එකට නැග්ගෙ. :-)
ReplyDeleteහ්ම්..........
ReplyDeletemodaya..parissamin vada karahan...
ReplyDeleteReally good poem about modern love.
ReplyDeleteGood luck Dilan!